
lunes, 28 de diciembre de 2009
Visita a Montevideo do alcalde de Gondomar
Esta foto que baixamos do Fb de Ana, graciñas Ana, é con motivo da visita do alcalde de Gondomar, Arauxo (no centro), a Montevideo. Acompañano na foto Ana Miranda ( a esquerda ) e as compañeiras do BNG-Uruguai Carme Fernández Salgueiro e Fina Lema xunto ao noso irmán Manolo Saa (na dereita, soo circustancialmente) responsábel portavoz da Asemblea do BNG no Uruguai.

viernes, 23 de octubre de 2009
sábado, 3 de octubre de 2009
QUERO GALEGO por Duarte Correa
27 de Septembro do 2009
QUERO GALEGO! por Duarte Correa
Días atrás presentouse en sociedade a Plataforma Queremos Galego, conformada por diversas organizacións a nivel nacional e persoas a título individual, e á que se están sumando múltiples colectivos e persoas nas distintas comarcas do país, co obxecto de traballar na defensa do noso idioma fronte ás agresións que está a sofrir por parte do españolismo encabezado polo actual goberno da Xunta de Galiza.
Queremos Galego é unha iniciativa que non busca só asinantes para un manifesto de intelectuais, políticos ou profesionais do ensino; Queremos Galego é consciente da importancia que teñen os referentes intelectuais e mediáticos nesta sociedade mediática na que vivimos pero quere ser algo máis, erguer un movemento social amplo e plural en defensa de Galiza, e digo en defensa de Galiza porque a defensa do noso idioma é a defensa do futuro Galiza.
E desgraciadamente, como ven sendo habitual cada vez que bota a andar algo por iniciativa do nacionalismo, xurden na nosa propia casa as voces dos hipercríticos, "que si é pouco plural", "que si convocar unha manifestación é crispar a sociedade", "que si o noso discurso sobre o idioma está atrasado", etc?
Aos que vamos cumprindo anos e temos participado nalgunhas loitas por este país ao longo do noso curto ou longo percorrido militante fainos graza que muden as caras ou os nomes dos "críticos" pero sigan a empregar os mesmos argumentos:
Queremos galego é pouco plural?: sinceiramente cantas máis persoas e asociacións se integren máis plural vai ser; e algúns que andan a laiarse, caen no "hipercriticismo" e piden explicacións a quen están dentro de porque determinadas organizacións de obediencia española non queren entrar pese aos múltiples intentos que houbo de que o fixeran, a ver se dunha vez por todas lles perguntan a quen non quixeron integrarse porque razón sempre quedan fora cando se trata de facer algo polo interese de Galiza.
Lembrades o que pasou cando a Plataforma NUNCA MÁIS?, pois o mesmo que agora, foi o nacionalismo o seu motor, puxéronlle múltiples paus nas rodas e cando viron que ía ser un éxito de mobilización e concienciación subíronse ao carro, iso sí só para a foto porque eu non os vin arrimando o ombro ao longo do proceso. A pluralidade e o éxito dependerá do noso traballo, coma sempre.
Convocar unha manifestación é crispar a sociedade?: eu considero que non e neste momento é fundamental a mobilización e concienciación social, con manifestacións e con outro tipo de actuacións que propón Queremos Galego. A historia amósanos que na sociedade os avanzos e os retrocesos só se producen en función do nivel de tensión que se consigue crear, e iso sábeno moi ben os estrategas do PP que ergueron da nada un movemento usando a mentira da imposición do galego (a semana pasada nunha charla á que asistín Marta Dacosta facía moi axeitadamente referencia á estratexia nazi de manipulación social personificada na frase do seu ministro de propaganda Joseph Goebels "mentir, mentir, mentir? algo sempre queda"). Nós coa manifestación do 17 de maio conseguimos tensionar a unha parte moi importante da sociedade que se sentía derrotada despois do 1 de marzo, e agora precisamos de proseguir ese labor, porque aínda que poida parecer pouco correcto políticamente decilo somos nós quen temos a razón e son eles quen minten, manipulan e introducen a crispación.
O noso discurso sobre o idioma está atrasado?: non podo falar como lingüísta, sociólogo ou sociolingüista dado que non o son, pero si podo falar pola experiencia que me dá a miña militancia e sei que tamén eran atacados por ser "atrasados" os nosos discursos sobre o mercado común nos anos oitenta, a nosa defensa dos servizos públicos, o noso apoio ao desenvolvemento do sector agrario e pesqueiro, etc?Ao final resultou que as análises correctas eran as nosas e os que nos calificaban de "atrasados" só servían de correa de trasmisión (unhas veces conscientemente e outras sen sabelo) das estratexias do poder. Hoxe en galiza segue a haber un idioma que está relegado, e que perde falantes, é o galego; fronte a esta realidade na que todos coincidimos teremos que facer todas as adaptacións que sexan precisas para que o noso discurso chegue mellor á sociedade, e para iso hai instrumentos. Pero ollo non nos confundamos, mellorar o noso discurso non pode significar agachar as nosas análises ou enmascarar a realidade agardando ter unha mellor recepción por facelo, e aprendamos dos momentos non tan lonxanos en que baseabamos todo na imaxe e esquecíamos o contido.
Queremos Galego cítanos para unha grande manifestación o 18 de outubro en Compostela, até ese día queda moito por facer; e a partir do día seguinte tamén.
QUERO GALEGO! por Duarte Correa
Días atrás presentouse en sociedade a Plataforma Queremos Galego, conformada por diversas organizacións a nivel nacional e persoas a título individual, e á que se están sumando múltiples colectivos e persoas nas distintas comarcas do país, co obxecto de traballar na defensa do noso idioma fronte ás agresións que está a sofrir por parte do españolismo encabezado polo actual goberno da Xunta de Galiza.
Queremos Galego é unha iniciativa que non busca só asinantes para un manifesto de intelectuais, políticos ou profesionais do ensino; Queremos Galego é consciente da importancia que teñen os referentes intelectuais e mediáticos nesta sociedade mediática na que vivimos pero quere ser algo máis, erguer un movemento social amplo e plural en defensa de Galiza, e digo en defensa de Galiza porque a defensa do noso idioma é a defensa do futuro Galiza.
E desgraciadamente, como ven sendo habitual cada vez que bota a andar algo por iniciativa do nacionalismo, xurden na nosa propia casa as voces dos hipercríticos, "que si é pouco plural", "que si convocar unha manifestación é crispar a sociedade", "que si o noso discurso sobre o idioma está atrasado", etc?
Aos que vamos cumprindo anos e temos participado nalgunhas loitas por este país ao longo do noso curto ou longo percorrido militante fainos graza que muden as caras ou os nomes dos "críticos" pero sigan a empregar os mesmos argumentos:
Queremos galego é pouco plural?: sinceiramente cantas máis persoas e asociacións se integren máis plural vai ser; e algúns que andan a laiarse, caen no "hipercriticismo" e piden explicacións a quen están dentro de porque determinadas organizacións de obediencia española non queren entrar pese aos múltiples intentos que houbo de que o fixeran, a ver se dunha vez por todas lles perguntan a quen non quixeron integrarse porque razón sempre quedan fora cando se trata de facer algo polo interese de Galiza.
Lembrades o que pasou cando a Plataforma NUNCA MÁIS?, pois o mesmo que agora, foi o nacionalismo o seu motor, puxéronlle múltiples paus nas rodas e cando viron que ía ser un éxito de mobilización e concienciación subíronse ao carro, iso sí só para a foto porque eu non os vin arrimando o ombro ao longo do proceso. A pluralidade e o éxito dependerá do noso traballo, coma sempre.
Convocar unha manifestación é crispar a sociedade?: eu considero que non e neste momento é fundamental a mobilización e concienciación social, con manifestacións e con outro tipo de actuacións que propón Queremos Galego. A historia amósanos que na sociedade os avanzos e os retrocesos só se producen en función do nivel de tensión que se consigue crear, e iso sábeno moi ben os estrategas do PP que ergueron da nada un movemento usando a mentira da imposición do galego (a semana pasada nunha charla á que asistín Marta Dacosta facía moi axeitadamente referencia á estratexia nazi de manipulación social personificada na frase do seu ministro de propaganda Joseph Goebels "mentir, mentir, mentir? algo sempre queda"). Nós coa manifestación do 17 de maio conseguimos tensionar a unha parte moi importante da sociedade que se sentía derrotada despois do 1 de marzo, e agora precisamos de proseguir ese labor, porque aínda que poida parecer pouco correcto políticamente decilo somos nós quen temos a razón e son eles quen minten, manipulan e introducen a crispación.
O noso discurso sobre o idioma está atrasado?: non podo falar como lingüísta, sociólogo ou sociolingüista dado que non o son, pero si podo falar pola experiencia que me dá a miña militancia e sei que tamén eran atacados por ser "atrasados" os nosos discursos sobre o mercado común nos anos oitenta, a nosa defensa dos servizos públicos, o noso apoio ao desenvolvemento do sector agrario e pesqueiro, etc?Ao final resultou que as análises correctas eran as nosas e os que nos calificaban de "atrasados" só servían de correa de trasmisión (unhas veces conscientemente e outras sen sabelo) das estratexias do poder. Hoxe en galiza segue a haber un idioma que está relegado, e que perde falantes, é o galego; fronte a esta realidade na que todos coincidimos teremos que facer todas as adaptacións que sexan precisas para que o noso discurso chegue mellor á sociedade, e para iso hai instrumentos. Pero ollo non nos confundamos, mellorar o noso discurso non pode significar agachar as nosas análises ou enmascarar a realidade agardando ter unha mellor recepción por facelo, e aprendamos dos momentos non tan lonxanos en que baseabamos todo na imaxe e esquecíamos o contido.
Queremos Galego cítanos para unha grande manifestación o 18 de outubro en Compostela, até ese día queda moito por facer; e a partir do día seguinte tamén.
miércoles, 30 de septiembre de 2009
miércoles, 19 de agosto de 2009
Caracas: visita dos compañeiros da Terra e da Arxentina
Caracas: Reunión da Plataforma Nunca Máis en 2003
Uruguai: O Padroado da Cultura Galega lembra a Alexandre Bóveda no aniversario do seu asasinato
17 de Agosto: DÍA DA GALIZA MÁRTIR

O pasado luns 17 de agosto o Padroado da Cultura Galega conmemorou, coma todos os anos, o DÍA DA GALIZA MÁRTIR, o día dos mártires galegos. Esta homenaxe coincide coa data do fusilamento de Alexandre Bóveda, figura fundamental do nacionalismo nos tempos da República.
Nesta ocasión o salón de actos do Padroado acolleu o acto onde se lembrou a figura de Bóveda nas palabras das galegas e galegos do Padroado, e no que se pasaron vídeos que acreditan a seu aporte fundamental para Galiza.
Lembrar a Bóveda foi tamén lembrar a constitución do Partido Galeguista en 1931, o Estatuto de Autonomía, o seu exilio en Cádiz, o golpe militar na Pontevedra do 36 e o xuízo militar que condenou a morte a este galego que deu todo, deica a vida, por Galiza.
“ A miña morte servirá para acadar adeptos a causa galega. Un ben que aínda despois de morto, farei a nosa terra”, esta palabras, que foron as derradeiras antes de caer baixo as balas dos verdugos fascistas, foron sensiblemente recollidas na homenaxe.
Fonte: www.cronicasdaemigración.com Álvaro Velázquez
Nesta ocasión o salón de actos do Padroado acolleu o acto onde se lembrou a figura de Bóveda nas palabras das galegas e galegos do Padroado, e no que se pasaron vídeos que acreditan a seu aporte fundamental para Galiza.
Lembrar a Bóveda foi tamén lembrar a constitución do Partido Galeguista en 1931, o Estatuto de Autonomía, o seu exilio en Cádiz, o golpe militar na Pontevedra do 36 e o xuízo militar que condenou a morte a este galego que deu todo, deica a vida, por Galiza.
“ A miña morte servirá para acadar adeptos a causa galega. Un ben que aínda despois de morto, farei a nosa terra”, esta palabras, que foron as derradeiras antes de caer baixo as balas dos verdugos fascistas, foron sensiblemente recollidas na homenaxe.
Fonte: www.cronicasdaemigración.com Álvaro Velázquez
lunes, 13 de julio de 2009
O DIA DA PATRIA FAI 30 ANOS, 1979, EN CARACAS

Este acto do día da Patria de 1979 fixémo-lo no vello Teatro Rosalía de Castro, da Irmandade Galega de Venezuela.
En primeiro termo na esquina inferior dereita está Eliseo Montes (do PCE), e ao lado o noso compañeiro Xesús López Varela, pareceme que a que está detras de Xesús é Mari Carmen Fernández.
Este acto, do Día da Patria, deu lugar a que continuara a confrontación co Consello Directivo de turno que empezara cando nos usurparán a festa do San Xoán. Ameazas coa presencia da policía política, patrullas fora da Irmandade e axentes rondando no interior, non foron quen de disuadirnos.
Ao fondo da foto, sostendo a pancarta das Bases Constitucionais, están Xosé Manuel López Trelles e Leopoldo Romero (Curro) e unhos compañeiros de NoGa (Nova Galiza) coa bandeira nacionalista.
Na madrugada un “misterioso comando vandálico de Nova Galiza” secuestrou a corda do mástil onde tiña que ondear a bandeira española dos borbons. Aínda hoxe conservo o pedazo que me tocou do reparto, con tres nudos.
Todo este asunto rematou con seis expulsados da Irmandade Galega de Venezuela, acontecemento que merecera a portada do semanario “A Nosa Terra”.
Consello Local da Asemblea do BNG na Venezuela
Xosé Manuel López Trelles, responsábel local e de cultura.
Xaime Rei Mantilla, viceresponsábel local.
Álvaro Sarria Pérez, responsábel de organización e finanzas.
Xoán Manuel Giráldez Pérez, responsábel de relacións institucionais e publicas.
En Santiago de Léon de Caracas, no mes de xuño do ano 2009.
Saúdos a todas as compañeiras e compañeiros do BNG na Subcomarca das Américas
Con esta entrada damos incio ao blog do BNG para a Subcomarca das Américas, coa finalidade de que sexa útil para mellorar as nosas comunicacións e coñecernos un pouco máis.
Agardamos contar coa colaboración de toda a nosa xente para ir engadindo as vosas informacións.
Agardamos contar coa colaboración de toda a nosa xente para ir engadindo as vosas informacións.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)